Przejdź do zawartości

Paolo Sardi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paolo Sardi
Kardynał diakon
ilustracja
Herb duchownego Esto vigilans
Bądź czujny
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

1 września 1934
Ricaldone, Włochy

Data i miejsce śmierci

13 lipca 2019
Rzym

Wicekamerling Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

2004–2011

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1958

Nominacja biskupia

10 grudnia 1996

Sakra biskupia

6 stycznia 1997

Kreacja kardynalska

20 listopada 2010
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Maria Ausiliatrice in via Tuscolana

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1997

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Myrosław Marusyn

Paolo Sardi (ur. 1 września 1934 w Ricaldone, zm. 13 lipca 2019 w Rzymie[1]) – włoski duchowny katolicki, kardynał, emerytowany wicekamerling Świętego Kościoła Rzymskiego, prawnik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca w Mediolanie. 29 czerwca 1958 otrzymał święcenia kapłańskie.

10 grudnia 1996 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim ds. specjalnych poruczeń oraz biskupem tytularnym diecezji Sutrium. Sakry biskupiej 6 stycznia 1997 udzielił mu papież Jan Paweł II.

23 października 2004 został wicekamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego w Kamerze Apostolskiej – urzędzie zajmującym się administracją dobrami i prawami doczesnymi Stolicy Apostolskiej zwłaszcza w okresie sede vacante. Funkcję tę sprawował do przejścia na emeryturę w styczniu 2011. Zastąpił go abp Santos Abril y Castelló.

6 czerwca 2009 Benedykt XVI mianował go Pro-Patronem Suwerennego Zakonu Maltańskiego. W listopadzie 2014 zastąpił go w tej roli kard. Raymond Leo Burke.

20 października 2010 r. mianowany kardynałem przez papieża Benedykta XVI. Insygnia kardynalskie otrzymał na konsystorzu, który odbył się 20 listopada 2010.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. Wraz z ukończeniem 80 roku życia w dniu 1 września 2014 utracił prawo do udziału w konklawe.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]